جراحی بینی (رینوپلاستی)

۶. تعریف رینوپلاستی: تاریخچه، انواع و اهداف جراحی

رینوپلاستی که به صورت جراحی بینی نیز شناخته می شود، به عمل جراحی ای گفته می شود که برای تغییر یا اصلاح شکل، اندازه، یا عملکرد بینی انجام می شود. کلمهٔ “رینو” از زبان یونانی و به معنای بینی است، و “پلاستی” به معنای تغییر یا شکل دهی است.

تاریخچهٔ رینوپلاستی به هزاران سال قبل برمی گردد. باستان شناسان و پزشکان باستانی شواهد دارند که انسان های دیرین سعی می کردند بینی خود را از طریق روش های مختلفی، از جمله استفاده از پوست و غضروف دیگری، تغییر دهند. در دورهٔ اسلامی، پزشکان مسلمان مانند الزهراوی فنون پیشرفته‌ای را در این زمینه توسعه دادند. تا قرن بیستم، رینوپلاستی به یک تخصص جراحی مستقل تبدیل شد و تکنیک های متنوعی به نام خود برداشته شد.

اهداف رینوپلاستی می تواند زیبایی شناختی یا عملکردی یا ترکیبی از هردو باشد. هدف های زیبایی شناختی شامل بزرگ کردن یا کوچک کردن بینی، درست کردن انحراف، صاف کردن کوهانی بینی (Dorsal Hump)، تغییر شکل یا سایز گیاه زیر بینی (Tip)، یا بهبود هماهنگی بینی با ملامح صورت است. اهداف عملکردی شامل بهبود تنفس، رفع انسدادی ناشی از انحراف تیغهٔ بینی، بهبود ورود ناخالصی به بینی، یا حل مسائل درون بینی است.

۷. ساختار آناتومیکی بینی و اهمیت آن در جراحی

بینی از سه بخش اصلی تشکیل می شود: بخش استخوانی (dorsal bone)، بخش غضروفی (cartilaginous portion)، و پوست و بافت های نرم (soft tissue envelope). درک عمیق این ساختار برای جراح بسیار ضروری است، زیرا هر تغییری در یکی از این بخش ها می تواند تأثیر قابل توجهی بر روی شکل و عملکرد بینی داشته باشد.

بخش استخوانی بینی شامل استخوان های ملتصق به جمجمه است. این بخش بیشتر در بالای بینی (پل بینی) قرار دارد. بخش غضروفی شامل چندین غضروف است: غضروف های جانبی بالای (Upper Lateral Cartilage)، غضروف های جانبی پایین (Lower Lateral Cartilage)، غضروف سپتال (Septal Cartilage)، و غضروف های کناری (Alar Cartilage). این غضروف ها ساختار بینی را پشتیبانی می کنند و شکل آن را تعیین می کنند.

بافت های نرم (پوست، چربی، و عضلات) روی این ساختار استخوانی و غضروفی قرار دارند. خصوصیات این بافت ها، مانند ضخامت، کشش، و الاستیسیته، بر روی نتیجهٔ نهایی جراحی تأثیر بسزایی دارد. برای مثال، اگر پوست بینی خیلی ضخیم باشد، تفاصیلی که جراح تراش می دهد شاید دیده نشوند. اگر پوست نازک باشد، حتی کوچک ترین نظم یا نامنظمی در ساختار زیری نمایان خواهد شد.

۸. انواع بینی ایرانیان و خصوصیات آناتومیکی منحصر به فرد

مردم ایران دارای تنوع آناتومیکی قابل توجهی در ساختار بینی خود هستند. این تنوع ناشی از آمیزهٔ فرهنگی و نژادی غنی ایران است. طبق مطالعات پزشکی معتبری که در ایران انجام شده است، برخی خصوصیات متداول برای بینی ایرانیان شامل موارد زیر است:

اولاً، ضخامت پوست: بینی ایرانیان معمولاً دارای پوست نسبتاً ضخیم تری است. میانگین ضخامت بافت نرم در ناحیهٔ راس بینی حدود ۳.۸۷ تا ۳.۸۸ میلی متر است، که این مقدار بیش تر از برخی گروه های نژادی دیگر است.

ثانیاً، زاویهٔ ناسولابیال: این زاویهٔ بین بخش پایین بینی و لب بالا ایجاد می شود. در ایرانیان، این زاویه معمولاً بین ۹۲ تا ۹۴ درجه است. این یک زاویهٔ متوسطی است که نه خیلی حادتر و نه خیلی مات تر.

ثالثاً، کوهانی بینی (Dorsal Hump): بسیاری از ایرانیان دارای برآمدگی در بخش میانی بینی (پل بینی) هستند. این ویژگی یا می تواند ارثی باشد یا ناشی از صدمهٔ قدیمی باشد.

رابعاً، ضخامت و قطعات غضروفی: غضروف های جانبی پایین (Alar Cartilage) در ایرانیان معمولاً نسبت به برخی نژادهای دیگر، نسبتاً نازک‌تر است. میانگین ضخامت حدود ۰.۵ میلی متر است.

خامساً، عمق چربی تحت جلدی: مقدار چربی زیر جلد در ناحیهٔ بینی در ایرانیان نسبتاً متوسط است، که معمولاً با ضخامت پوست و ساختار غضروفی هماهنگی دارد.

فهم این خصوصیات برای جراح بسیار مهم است، زیرا آن ها باید تکنیک های جراحی را برای ساختار فردی هر بیمار سازگار کنند. به عنوان مثال، یک جراح ماهر در تهران می داند که بیماران ایرانی ممکن است از سازگاری بیشتری برخوردار باشند اگر کاهش را مراحل محدودی نگاه دارند، زیرا ضخامت پوست موجود باید برای نمایش نتایج جراحی مناسب باشد.

۹. تقسیم بندی رینوپلاستی: جراحی باز، بسته و نیمه باز

رینوپلاستی بر اساس نوع برش و روش دسترسی به ساختار های بینی به سه دستهٔ اصلی تقسیم می شود.

اولاً، رینوپلاستی بسته (Closed Rhinoplasty) یا رینوپلاستی داخلی: در این روش، تمام برش ها داخل بینی انجام می شوند و هیچ برشی روی سطح بیرونی بینی یا ستون میانی (columella) نیست. مزایای این روش عبارت اند از: زمان بهبود کوتاه تر، ورم و خورد و خوردی کمتر، و عدم وجود اثر برش ظاهری. این روش بهتر است برای بیمارانی که نیاز به تغییرات کمتری دارند.

ثانیاً، رینوپلاستی باز (Open Rhinoplasty) یا رینوپلاستی خارجی: در این روش، یک برش کوچک در ستون میانی (Columella) – بخشی که بینی را از میان جدا می کند – انجام می شود. سپس، جراح تمام پوست و بافت های بالا را بلند می کند تا به ساختار های درون رسد. این روش برای جراح ایجاد دید بهتری فراهم می آورد و دقت بیشتری امکان می دهد. مزایای این روش: دقت جراحی بیشتر، نتایج قابل پیش بینی بیشتر، و برای تغییرات پیچیده‌تر مناسب تر است. البته، زمان بهبود کمی طولانی تر و ورم بیشتر است.

ثالثاً، رینوپلاستی نیمه باز (Semi-open Rhinoplasty): این روش ترکیبی از روش های باز و بسته است. برش کمی بزرگ تر از روش بسته اما کوچک تر از روش باز است. این روش، توازن خوبی بین دقت و کاهش زمان بهبود ارائه می دهد.

انتخاب بین این روش ها به عوامل متعددی بستگی دارد: نوع تغییرات مورد نیاز، ساختار بینی و پوست بیمار، سابقهٔ جراحی قبلی، و ترجیح جراح. جراح متخصص شما می تواند بهترین انتخاب را برای حالت خاص شما توصیه کند.

۱۰. تکنیک های نوین در جراحی بینی: پزشکی حفاظتی و ترمیمی

در سال های اخیر، تغییرات مهمی در فلسفهٔ رینوپلاستی صورت گرفته است. یکی از این تغییرات ظهور “رینوپلاستی حفاظتی” (Preservation Rhinoplasty) یا “جراحی حفاظتی بینی” است.

رینوپلاستی حفاظتی یک رویکرد جراحی است که سعی می کند ساختار های معمول بینی را حفظ کند و تنها تغییرات مورد نیاز را انجام دهد. این روش برخلاف روش های سنتی تر، که اجزای زیادی را برداشت می کردند، به حفظ کاختار اصلی بینی توجه دارد. فواید این رویکرد شامل موارد زیر است:

• بهبود سریع تر و ورم کمتر
• نتایج پایدار تر در طولانی مدت
• کاهش خطر عوارض طولانی مدت
• نتایج طبیعی تر

روش های خاص در رینوپلاستی حفاظتی شامل “تکنیک Let-down” و “تکنیک Push-down” هستند. در تکنیک Let-down، جراح غضروف ها را کمی پایین می آورد بدون اینکه قسمت زیادی را برداشت کند. در تکنیک Push-down، جراح غضروف ها را فشار می دهد تا شکل مورد نظر حاصل شود.

رینوپلاستی ترمیمی (Reconstructive Rhinoplasty) برای افرادی است که بینی شان به دنبال صدمه، بیماری، یا عمل های جراحی قبلی ناموفق، آسیب دیده است. این نوع جراحی معمولاً پیچیده تر و به تخصص بیشتری نیاز دارد. می تواند شامل استفادهٔ از طعم های غضروفی (گرفت)، استفاده از بافت های دیگر بدن، یا حتی استفاده از مواد مصنوع باشد.

۱۱. سازگاری بینی زیبا با ملامح صورت ایرانی

یکی از نکات اساسی در جراحی بینی موفق این است که نتیجهٔ نهایی هماهنگ و متناسب با ملامح صورت شامل بیمار باشد. هدف جراح نه تنها ایجاد یک “بینی خوب” است، بلکه ایجاد یک بینی است که با چهرهٔ شما انطباق دارد.

برای سازگاری بهتر، جراح باید معیارهای زیبایی شناختی مختلفی را درنظر بگیرد. این معیارها شامل موارد زیر است:

نسبت های صورت: بینی باید متناسب با سایر اجزای صورت باشد. برای مثال، عرض بینی باید متناسب با عرض چشم ها باشد. یک معیار متداول این است که عرض بینی باید حدود دو سوم عرض صورت باشد.

زاویه های کلیدی: برخی زاویه های خاصی در صورت و بینی وجود دارند که برای جراح اهمیت دارند. مثلاً زاویهٔ ناسولابیال (بین بینی و لب)، زاویهٔ نسولفاسیال (بین بینی و صورت)، و زاویهٔ راسیال (بین صورت و بینی).

تقارن: یک بینی زیبا معمولاً متقارن است، اگرچه تقارن کامل در طبیعت نادر است. جراح سعی می کند بیشتر تقارن را تعادل و بهبود بخشد.

ملامح خاص ایرانی: مردم ایران دارای ملامح خاصی هستند که باید احترام گذاشته شود. این شامل چشم های بزرگ و پرانتظار، لب های معمولاً پرتر، و ساختار صورتی خاص است. یک جراح ماهر در تهران می داند که چطور بینی ایرانی‌ای را طوری تغییر دهد که زیبا باشد اما هویت ایرانی شخص را نیز حفظ کند.

۱۲. ارزیابی قبل از جراحی و تحلیل ناسی

یکی از مهم ترین مراحل قبل از عمل جراحی، ارزیابی دقیق بینی شما است. این ارزیابی توسط جراح انجام می شود و شامل آنالیز دقیق ساختار، عملکرد، و زیبایی بینی است.

در طی ارزیابی قبل از جراحی، جراح موارد زیر را بررسی می کند:

تاریخچهٔ پزشکی: جراح شما را درباره هر مشکل صحی قبلی، دارو ها، آلرژی ها، و جراحی های قبلی پرسش می کند.

تحلیل بینی (Nasal Analysis): این شامل کار کردن با ابزار های مخصوص برای تحلیل ساختار، شکل، و عملکرد بینی است. جراح از تصویربرداری برای اندازه گیری نسبت های مختلف استفاده می کند.

تصویربرداری سه بعدی: بسیاری از کلینیک های مدرن در تهران از تصویربرداری سه بعدی (سی تی سکن یا تصویربرداری دیجیتال) استفاده می کنند. این تصویربرداری تصویری جزئی و دقیق از ساختار بینی شما فراهم می آورد.

عکس های قبل و بعد: جراح عکس های قبل از جراحی شما را می گیرد. در بعضی موارد، برای شما شبیه سازی کامپیوتری از نتایج احتمالی نشان داده می شود (اگرچه این شبیه سازی تنها یک برآورد است و نتیجهٔ واقعی می تواند تفاوت داشته باشد).

ارزیابی عملکردی: جراح به فحص فیزیکی کاملی برای ارزیابی تنفس و عملکرد بینی می پردازد. این می تواند شامل اسپیرومتری (تست ریه) یا تست های خاص دیگری باشد.

بر اساس این ارزیابی ها، جراح و شما با هم یک برنامهٔ جراحی شخصی‌ سازی شدهٔ ایجاد می کنید که مطابق با اهدافتان و قابلیت های جسمی شما باشد.

۱۳. بیهوشی و تکنیک های ایمن در رینوپلاستی

بیهوشی یکی از جنبه های مهم جراحی بینی است که برای ایمنی و راحتی بیمار ضروری است. در بیشتر عمل های رینوپلاستی، از بیهوشی عمومی استفاده می شود.

انواع بیهوشی:

• بیهوشی عمومی: در این روش، بیمار کاملاً ناخود آگاه است و تمام حس پایین می رود. این روش معمولاً برای جراحی های پیچیده‌تر استفاده می شود.
• بیهوشی محلی با تسکین (Conscious Sedation): در این روش، دارو هایی داده می شود تا بیمار آرام باشد اما تا حدودی ناخود آگاه نیست.
• بیهوشی محلی خالص: این برای جراحی های بسیار سادهٔ ممکن است، اگرچه به ندرت در رینوپلاستی استفاده می شود.

ایمنی بیهوشی: متخصصان بیهوشی تعداد فزاینده‌ای از دستگاه های نظارتی استفاده می کنند تا مطمئن شوند که بیمار تمام وقت جراحی در وضعیت ایمنی است. این شامل نظارت بر ضربان قلب، فشار خون، میزان اکسیژن خون، و دیگر معیارهای حیاتی است.

سازگاری محلی: علاوه بر بیهوشی عمومی، جراح معمولاً محلول های بیهوشی محلی را نیز تزریق می کند تا ناحیهٔ جراحی بی درد شود و خونریزی کمتر شود. این معمولاً حاوی مواد مثل لیدوکائین و اپینفرین است.

۱۴. جراحی برای موارد خاص: انحراف تیغه بینی و مسائل عملکردی

بسیاری از افرادی که برای رینوپلاستی مراجعه می کنند، نه تنها برای بهبود زیبایی که برای حل مشکلات عملکردی هم می آیند.

انحراف تیغهٔ بینی (Deviated Septum): تیغهٔ بینی یا سپتم، دیوار میانی بینی است که بینی را به دو طرف تقسیم می کند. گاهی اوقات، این تیغه انحراف یافته است – یعنی یک طرف به کناری کج شده است. این می تواند تنفس را مشکل کند و مشکلات سینوسی ایجاد کند. جراح می تواند این انحراف را درست کند (سپتوپلاستی).

مسائل والوی بینی (Nasal Valve Problems): والوی بینی ها بخش هایی از بینی هستند که تنفس در آن ها محدود است. اگر این والوی ها خیلی باریک باشند یا فروپاشی یابند، تنفس می تواند سخت باشد. جراح می تواند این والوی ها را تقویت یا بازتر کند.

تضخیم کونکا (Turbinate Hypertrophy): کونکا ها ساختار های کوچکی درون بینی هستند که برای فیلتر کردن و گرم کردن هوا استفاده می شوند. گاهی اوقات، این ها بیش از حد بزرگ می شوند و تنفس را مشکل می کنند. جراح می تواند اندازهٔ آن ها را کاهش دهد.

جراحی ترکیبی (Combined Surgery): یک جراح ماهر می تواند رینوپلاستی و جراحی های عملکردی را به طور همزمان انجام دهد. این معمولاً بهتر است زیرا شامل تنها یک دورهٔ بیهوشی و بهبودی است.

۱۵. طعم گذاری غضروف و روش های تحکیم نتایج

در بسیاری از موارد، جراح بینی نیاز دارد که غضروف یا بافت دیگر را جایگزین کند یا اضافه کند. این “طعم” یا “گرفت” می تواند از منابع مختلفی تأمین شود.

منابع طعم:

• غضروف های خود بیمار (Autologous Cartilage): بهترین منبع برای طعم است. می تواند از سپتم، چین ها (Concha)، یا دنده آخذ شود. مزایا: قبولیت بدن بیشتر، بدون خطر عفونت، دوام بیشتر.
• طعم های داده شدهٔ فوت‌وفن (Allograft): این غضروف ها از متبرعین فوت شده یا زندهٔ معالج شده است. مزایا: بدون نیاز به جراحی اضافی برای آخذ.
• طعم های مصنوع (Synthetic Grafts): مثل پلی اتیلن یا سیلیکون. مزایا: بدون محدودیت منابع، قیمت کمتر.

روش های تحکیم نتایج: پس از جراحی، جراح می تواند تعدادی از روش ها را برای تحکیم نتایج استفاده کند:

• استفاده از نخ های خاص برای تثبیت ساختار ها
• استفاده از جاسازی های پوسته ای (Splints) برای حفظ شکل جدید
• استفاده از اسکافولدینگ (Scaffolding) – ساختار های پشتیبانی ای برای جلوگیری از فروپاشی
• بازآموزی بیمار برای مراقبت صحیح پس از جراحی

۱۶. پیوند های زیستی و مواد جایگزین در جراحی

علاوه بر طعم های غضروفی سنتی، جراحان امروزی از مواد جدیدی استفاده می کنند که می تواند بهتری نتایج ایجاد کند.

غضروف پردازش شدهٔ فوت‌وفن (Processed Allograft Cartilage): این غضروف ها از متبرعین و سپس به طریق خاصی پردازش می شوند تا پایدارتر و محفوظ تر باشند. از آن جا که از بدن تا بیمار نیست، خطر عفونت کاهش می یابد.

غضروف استخوانی (Osseocartilage Grafts): این ترکیبی از غضروف و استخوان است که برای تقویت ساختار های بزرگ‌تر استفاده می شود.

فناوری ۳D Printing در طعم سازی: در برخی مراکز پیشرفتهٔ بیرون ملک، مهندسی بافتی و فناوری ۳D استفاده می شود تا طعم های شخصی‌سازی شده برای هر بیمار ایجاد شوند.

بیوتیسو (Biotissue): این مواد زیستی متولید شده اند یا از منابع طبیعی آماده شده اند. آن ها قابلیتی دارند که بدن از آن ها جذب کند در حالی که فضای خالی را برای بازسازی بافت پر می کنند.

۱۷. مسائل اخلاقی و انتخاب جراح متخصص

جراحی بینی، مانند هر تصمیم پزشکی مهمی، دارای جنبه های اخلاقی است که بیمار و جراح باید درباره آن صحبت کنند.

انتخاب ایمن برای تغییر: یکی از نقاط اخلاقی مهم این است که آیا بیمار واقعاً برای این تغییر آماده است یا تحت فشار اجتماعی یا خانوادگی است. جراح باید اطمینان حاصل کند که تصمیم شما کاملاً داوطلبانهٔ و برای خود شما است.

ارزیابی اختلال تصویر بدن (Body Dysmorphic Disorder): این یک اختلال روانی است که در آن فرد تصویر غلطی از بدن خود دارد. بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال هرگز از عمل جراحی راضی نخواهند شد. جراح باید توانایی تشخیص این اختلال را داشته باشد و در صورت لزوم، بیمار را برای مشاوره روانی ارجاع دهد.

شفافیت و رضایت آگاهانه: جراح باید تمام خطرات، فواید، و محدودیت های جراحی را شفاف بیان کند. شما باید هر سؤالی را پرسید و کاملاً درک کنید که چه انتظار می رود.

عدم تبلیغی زیاده رویانهٔ نتایج: یک جراح اخلاقی هرگز نتایجی را تضمین نمی کند که ممکن نیست یا بیش‌ تر از امکانات حقیقی بیان می کند. جراح باید واقع گرایانهٔ و صادقانه بیان کند.

حفاظت از اطلاعات شخصی و تصاویر: در دورهٔ دیجیتال امروزی، حفاظت از حریم خصوصی و تصاویر قبل و بعد بیمار بسیار مهم است. جراح و کلینیک باید اطمینان دهند که از تصاویر شما تنها با اجازه صریح و برای مقاصد پزشکی استفاده می شود.

۱۸. پیشگیری از عوارض: بهترین شیوه ها و پروتکل های ایمنی

هر جراحی دارای خطراتی است، و رینوپلاستی استثنا نیست. با این حال، با برنامه ریزی مناسب و دنبال کردن پروتکل های ایمنی، می توان خطر عوارض را به میزان زیادی کاهش داد.

عوارض ممکن:

• عفونت: هرچند نادر است اما می تواند واقع شود. برای پیشگیری: پیش آنتی بیوتیک، آسپتیک تکنیک صحیح، و مراقبت بعد از جراحی.
• خونریزی: می تواند هنگام جراحی یا بعد از آن اتفاق بیفتد. برای پیشگیری: استفاده از سازو کار صحیح برای کنترل خونریزی، تجنب از دارو های ضد تجلط پیش از جراحی.
• تجمع سیال (Hematoma یا Seroma): مجموعه ای از خون یا سیال می تواند تحت جلد تجمع یابد. معمولاً خود بخود جذب می شود اما گاهی نیاز به تخلیهٔ آن دارد.
• ضعف تنفس بعد از جراحی: استفاده از جاسازی (Splint) یا ورم به طور موقتی تنفس را دشوار کند. معمولاً با زمان بهبود می یابد.
• عدم رضایت از نتایج: در کمیاب موارد، بیمار نتایج نهایی را برای دلایلی نمی خواهد. این کند باعث نیاز به جراحی بازنگری شود.
• عدم تقارن یا نامنظمی: جراحی دقیق است و حتی جراح های بسیار ماهر می توانند نتایجی کمی متفاوت از انتظار داشته باشند.

پروتکل های ایمنی:

• ارزیابی پزشکی کامل قبل از جراحی
• تست های خون و سایر تست های تشخیصی
• ارتباط واضح بین بیمار و تیم جراحی
• رعایت کامل مراقبت های قبل از جراحی (مثل ریختن غذا)
• تکنیک های معقم (Aseptic Technique) صحیح
• نظارت دقیق حین جراحی
• مراقبت نیپس بعد از جراحی
• ملاقات های دنبال کننده‌ی منظم

۱۹. توسعهٔ فناوری سه بعدی و برنامه ریزی قبل از عمل

یکی از بزرگ ترین پیشرفت های اخیر در رینوپلاستی استفاده از فناوری های سه بعدی است. این فناوری ها به جراح کمک می کنند تا دقیق تر برنامه ریزی کنند و بیمار را بهتر آماده کنند.

تصویربرداری سه بعدی (3D Imaging): با استفاده از CT اسکن یا فناوری های دیگر، می توان تصویری سه بعدی و دقیق از ساختار بینی ایجاد کرد. این تصویر می تواند بزرگ‌ نمایی شود و از تمام زوایا مشاهده شود.

شبیه سازی کامپیوتری (Computer Simulation): برخی از برنامه های نرم افزاری می تواند نتایج احتمالی جراحی را نشان دهد. بیمار می تواند ببیند که اگر تغییراتی مشخص انجام شود، بینی چگونه به نظر می رسد. البته، این تنها یک برآورد است و نتیجهٔ واقعی می تواند تفاوت داشته باشد.

برنامه ریزی جراحی دقیق: جراح می تواند این تصاویر سه بعدی را برای برنامه ریزی جراحی استفاده کند. او می تواند محل برش ها، میزان تغییرات، و دقت جراحی را دقیق تر پیش‌ بینی کند.

چاپ سه بعدی (3D Printing): در برخی مورد ها، می توان مدل فیزیکی سه بعدی بینی را چاپ کرد تا جراح بتواند قبل از عمل، روی آن تمرین کند.

۲۰. بخش سوال و جواب: پاسخ به پرسش های متداول کاندیداهای جراحی

۱. جراحی بینی چند ساعت طول می کشد؟

مدت جراحی بینی معمولاً ۱ تا ۴ ساعت است، بسته به پیچیدگی موارد. جراحی های ساده‌تر ممکن است کمتر طول بکشند، در حالی که جراحی های پیچیده‌تر یا جراحی های بازنگری ممکن است بیشتر طول بکشند.

۲. روند بهبودی چند روز است؟

شما معمولاً در روز بعد از جراحی خانه می توانید برگردید. اولین هفتهٔ بهبودی: ورم و کبودی‌های زیاد، بند بینی و شاید تموپن داخل بینی، درد و تناب خفیف. بعد از یک تا دو هفته: بند و تموپن بر داشته می شود، ورم شروع به کاهش می کند. بعد از ۴ تا ۶ هفته: ورم بسیاری کاهش یافته است، بیشتر مردم می توانند به فعالیت های عادی برگردند. بعد از ۳ تا ۶ ماه: ورم نهایی کاهش می یابد، و نتایج نهایی آشکار می شود.

۳. برای بازگشت به کار و فعالیت های عادی چقدر انتظار باید کشید؟

اکثر افراد می توانند بعد از ۱ تا ۲ هفته به کار اداری برگردند. فعالیت های ورزشی و سنگین تر باید ۴ تا ۶ هفته تأخیر شود. در این دوران، شما باید فعالیت هایی را که ممکن است فشار خون را افزایش دهد (مثل کاری سنگین یا تمرین شدید) انجام نده‌ید.

۴. آیا درد شامل است؟

رینوپلاستی معمولاً درد سخت را موجب نمی شود. معمولاً درد خفیف تا متوسط هست که می تواند با دارو های مسکن کنترل شود. حساسیت و تناب بیشتر از درد است.

۵. نتایج جراحی بینی چند وقت قابل تثبیت هستند؟

نتایج جراحی بینی معمولاً دائمی است. غضروف و استخوان یکبار برداشت یا تغییر داده شدند، معمولاً به شکل اصلی آن ها برنمی گردند. با این حال، بدن می تواند با زمان عوض شود، و ممکن است بعد از سال ها، تغییری در شکل بینی باشد (معمولاً بسیار خفیف).

۶. آیا جراحی بینی برای بهبود تنفس موثر است؟

بله، اگر مشکل تنفسی ناشی از ساختاری (مثل انحراف سپتم یا مسائل والوی) باشد، جراحی می تواند بسیار موثر باشد. معمولاً بیشتر افراد شکایت می کنند که تنفس شان بسیار بهتر شده است. البته، نتایج می تواند متنوع باشد.

۷. آیا بیمه درمانی جراحی بینی را پوشش می دهد؟

اگر جراحی برای دلایل عملکردی (مثل انحراف سپتم تشدید شدهٔ تنفس) انجام شود، بیمه می تواند بخشی یا کل هزینهٔ را پوشش دهد. اگر تنها برای دلایل زیبایی شناختی باشد، معمولاً بیمه پوشش نمی دهد. بهتر است با شرکت بیمهٔ خود تماس بگیرید.

۸. آیا خطر بازنگری (Revision Surgery) است؟

خطر بازنگری معمولاً ۵ تا ۲۰ درصد است، بسته به الگوی سابقهٔ جراح و پیچیدگی موارد. برخی افراد ممکن است نتایج را دوباره درست کردن بخواهند. بیشتر جراحان یک دوره‌ی مستقل برای بازنگری در نظر می گیرند و اغلب آن را با هزینهٔ کاهش یافته انجام می دهند.

۹. آیا لاغری یا چاقی جراحی بینی را تحت تأثیر قرار می دهد؟

وزن بدن نتایج جراحی بینی را به طور مستقیم تأثیر نمی دهد. اما تغییرات چاقی یا لاغری شدید می تواند صورت را تغییر دهد و کمی بینی را متفاوت به نظر برساند. بهتر است وزن خود را پایدار نگاه دارید.

۱۰. چه زمانی نتایج نهایی جراحی قابل مشاهده است؟

نتایج شامل تغییرات فوری از لحظهٔ جراحی هستند، اما ورم باید تماماً کاهش یابد تا نتایج نهایی واضح شود. این معمولاً ۶ تا ۱۲ ماه طول می کشد. در طی این مدت، شکل بینی به آرامی تغییر می کند.

۱۱. آیا جراحی بینی برای نوجوانان امکان پذیر است؟

اغلب جراحان پیشنهاد می دهند که تا سن ۱۸ سالگی (وقتی رشد صورت کامل شود) انتظار بکشید. اما در موارد استثنایی، مثل انحراف سخت که تنفس یا روان بیمار را تأثیر می دهد، می توان زودتر جراحی انجام داد.

۱۲. آیا حاملگی و تولد موثر بر نتایج جراحی است؟

حاملگی و تولد موثر بر شکل صورت و بینی را دارند. ممکن است بینی تغییری ببیند به دلیل تغییرات هورمونی. بهتر است اگر بخواهید فرزندی به دنیا بیاورید، یا قبل از جراحی انجام دهید یا بعد منتظر بمانید.