جراحی ماستوپکسی افزایشی یکی از پیچیده ترین و درعین حال مؤثرترین عمل های جراحی زیبایی است که هم افتادگی سینه ها و هم کمبود حجم را در یک جلسة جراحی برطرف می کند. این رویکرد ترکیبی، که بسیار خصوص موضوع بحث جراحان پلاستیک در دهه های اخیر است، کاندیدهای مشخصی را با نتایج پایدار و رضایت بخش مواجه می کند. در این مقالة جامع، مجموعة کاملی از اطلاعات علمی و عملی درباره این جراحی ارائه می دهیم.
چرا ماستوپکسی افزایشی چالش برانگیز است؟
اهمیت فهم تناقضات ذاتی این جراحی در بخش اول حیاتی است. لیفت سینه نیاز دارد که: (1) بافت های اضافی را کاهش دهید، (2) پوست را محکم کنید، و (3) تنش را به حداقل برسانید. درمقابل، افزایش سینه با پروتز: (1) حجم را افزایش می دهد، (2) پوست را کشیده می کند، و (3) وزن را بر ماهیچه و بافت های حمایتی افزایش می دهد. اینجا است که پیچیدگی نهفته است. برای سال های زیادی، جراحان بر سر این نکته بحث داشتند که آیا ترکیب این دو را می توان به طور ایمن انجام داد. تحقیقات اخیر بر روی هزار ها بیمار نشان دادند که با روش های صحیح، نرخ موفقیت بسیار بالا است.
درجه بندی افتادگی سینه: مبنای تصمیم گیری جراحی
قبل از انجام جراحی، باید درجة افتادگی سینه شما را طبق تقسیم بندی رگنالت (Regnault) تعیین کرد. این تقسیم بندی مبتنی بر موقعیت هاله و نوک سینه نسبت به خط زیر سینه است و بسیار مهم است.
تقسیم بندی رگنالت برای افتادگی سینه
درجة صفر (شبه افتادگی): نوک سینه در سطح یا بالاتر از خط زیر سینه قرار دارد اما بافت سینه در پایین این خط فرو رفته است. این معمولاً بعد از کاهش وزن یا در نتیجة هایپوپلازی رخ می دهد.
درجة یک (افتادگی خفیف): نوک سینه دقیقاً در سطح خط زیر سینه قرار دارد. فاصلة نوک تا خط زیر سینه حدود صفر تا یک سانتی متر است.
درجة دو (افتادگی متوسط): نوک سینه یک تا تری سانتی متر زیر خط زیر سینه قرار دارد، اما هنوز بالای پایین ترین نقطة برآمدگی سینه است.
درجة سه (افتادگی شدید): نوک سینه بسیار زیر خط زیر سینه و همسطح یا پایین تر از پایین ترین برآمدگی سینه قرار دارد.
این تقسیم بندی نه تنها در تشخیص مهم است بلکه در تصمیم گیری برای انتخاب تکنیک جراحی نقش حیاتی دارد.
کاندیدهای ایده آل برای ماستوپکسی افزایشی
نه هر کسی برای این عمل مناسب است. کاندیدهای مناسب دارای شرایط بسیار خاصی هستند که معمولاً شامل موارد زیر است:
شرایط فیزیولوژیکی
سلامتی عمومی فوق العاده مهم است. بیماری های قلبی، ریوی، یا اختلالات انعقادی خطرناک هستند. بیماری های هورمونی نامنظم، به خصوص اختلالات تیروئید بدون کنترل، می تواند شفای بافت را تحت تأثیر قرار دهد. سیگار یکی از بزرگ ترین موانع است: سیگار کشی باعث کاهش جریان خون و نکروز (مرگ بافت) می شود و باید حداقل شش هفته قبل از جراحی متوقف شود.
وزن نسبتاً ثابت برای حداقل سه تا شش ماه قبل از جراحی ضروری است. نوسانات شدید وزن می تواند نتایج جراحی را تحت تأثیر قرار دهد و می تواند نیاز به جراحی تصحیحی ایجاد کند.
شرایط تشریحی
کیفیت پوست و الاستیسیتة آن بسیار مهم است. پوست که قابلیت کشش خوبی دارد می تواند بهتر به شکل جدید سینه تطبق پذیر باشد. افرادی که از وزن قابل توجهی کاهش یافته اند ممکن است پوست اضافی کمی داشته باشند که باید ارزیابی شود.
بافت سینة کافی برای لیفت کردن ضروری است. اگر تمام بافت سینه مصرف شده یا از بین رفته باشد، جراح ممکن است نتواند سینه را کافی بلند کند. به همین دلیل جراحان معمولاً نسبت مثبتی میان حجم پروتز و میزان لیفت شدن برقرار می کنند.
شرایط هورمونی
بارداری و شیردهی جریان خون را تحت تأثیر قرار می دهند و باید قبل از جراحی متوقف شده باشند. اکثر جراحان حداقل شش هفته بعد از پایان شیردهی صبر می کنند.
تکنیک های جراحی: انتخاب صحیح برای نتایج بهتر
تحقیقات اخیر نشان داده اند که انتخاب تکنیک درست بر نتایج بسیار تأثیر می گذارد. یک تحقیق بر روی 28 تکنیک منتشر شده نشان داد که برخی از روش ها به طور معناداری بهتر عملکرد دارند.
تکنیک عمودی (Vertical Mastopexy)
این تکنیک برتری های منحصر به فردی دارد که باعث شده است اخیراً محبوبیت زیادی یابد. تحقیقات نشان می دهد که روش عمودی تنها تکنیکی است که به طور معناداری خط زیر سینه را بالا می برد (به طور متوسط 2.06 سانتی متر). این روش ایجاد ندبة افقی را کاهش یا حذف می کند، کار زیر پوست را کم می کند و ریسک کشش بیش از حد را کاهش می دهد.
در این تکنیک، یک برش دایره ای دور هاله ایجاد می شود و سپس یک برش عمودی از هاله به سمت خط زیر سینه کشیده می شود. برش های عمودی (نه افقی) اضافی بافت اضافی را برداشت می کند. مزیت این روش این است که دو هدف (بالا بردن و پروتز) در یک جهت کار می کنند نه در جهات متضاد.
حالا اینجا بسیار مهم است: هنگام استفاده از روش عمودی، شرایط برای بیماران با افتادگی درجه یک یا دو بسیار مناسب است. برای افتادگی درجه سه یا اضافی، ممکن است نیاز به تکنیک های پیشرفته تر باشد.
تکنیک T معکوس (Inverted T – Wise Pattern)
این تکنیک قدیمی تر است و هنوز توسط بسیاری از جراحان استفاده می شود. شامل سه برش است: دایره ای دور هاله، عمودی از هاله به زیر سینه، و افقی در خط زیر سینه. این تکنیک برای افتادگی شدید مؤثر است، اما ندبة افقی بلندتری ایجاد می کند.
تحقیقات نشان دادند که تکنیک T معکوس برتری های کمتری در بالا بردن خط زیر سینه دارد (تنها 0.27 تا 1.78 سانتی متر). اما برای بیماران با افتادگی بسیار شدید، این روش اغلب ضروری است.
تکنیک دایره ای (Periareolar)
این روش برای افتادگی های خفیف مناسب است و ندبة کمی ایجاد می کند. یک برش صرفاً دور هاله ایجاد می شود. اما محدودیت این روش این است که نمی تواند افتادگی های شدید را برطرف کند و اغلب باعث دوباره باز شدن سینه ها (تورم هاله) می شود. تحقیقات نشان دادند که این روش کمترین بهبودی در نسبت بافت سینه را ایجاد می کند.
انتخاب اندازة و نوع پروتز: ضروری برای نتایج مناسب
انتخاب اندازة صحیح پروتز یکی از تصمیمات حیاتی است که اغلب نادیده گرفته می شود.
اندازة پروتز بر اساس عرض پایة سینه
معادلة CD minus 4 یک روش اثبات شده است: فاصلة خمیده از خط وسط استخوان سینه تا خط جلوی بغل در سطح خط زیر سینه را اندازه گیری کنید. سپس 4 سانتی متر را کم کنید. نتیجة این معادله عرض بهینة پروتز است. برای بیماران بسیار لاغر، به جای 4، عدد 3.5 استفاده شود.
مثال: اگر این فاصلة خمیده 16 سانتی متر باشد، عرض پروتز باید 12 سانتی متر باشد. انتخاب پروتز با عرض نامناسب می تواند به مشکلاتی مثل جابجایی، عدم تقارن و نتایج نامطلوب منجر شود.
نوع پروتز: سیلیکون برابر سالین
پروتز های سیلیکونی حس و احساس طبیعی تری دارند و کمتر چین دار می شوند. پروتز های سالین ارزان تر هستند اما می تواند حس بیشتری پیدا کند و بیشتر چین دار شود.
برای ماستوپکسی افزایشی، بیشتر جراحان پروتز سیلیکونی بدون بافت (smooth) یا نرم بافت (microtext) توصیه می کنند. بافت سخت (textured) سابقة مسائل دیر رس بیشتری دارد.
نرخ های عارضه و نرخ های تجدید جراحی: درک واقعی
مسئلة مهمی که بسیاری از بیماران نمی پرسند این است: عوارض چقدر شایع هستند؟
آمار واقعی
یک مطالعة 8 ساله بر روی 56 بیمار با استفاده از تکنیک tailor tack نشان داد:
نرخ عارضة کل: 17.9 درصد (یعنی تقریباً 1 از هر 6 بیمار)
عوارض اولیه (در 30 روز اول): صفر درصد برای نکروز نوک سینه، از دست رفتن احساس، یا عفونت شدید
عوارض دیر رس (بعد از 30 روز): ندبة پرپشتی (8.9%)، شکل نامناسب هاله (7.1%)، افتادگی دوباره (3.6%)، ترک پروتز (5.4%)، انقباض کپسولی (5.4%)
نرخ جراحی تصحیحی: 12.5 درصد
نرخ رضایت بیمار: 94.6 درصد
این نرخ ها با نرخ های ملی برای هر یک از این عوارض به طور جداگانه قابل مقایسه یا کمتر است، که نشان می دهد که انجام این دو عمل به طور همزمان، اگر به درستی انجام شود، ایمن است.
دلیل شمار کم عوارض اولیه
سوال منطقی این است: چرا عوارض اولیه (مثل نکروز) بسیار نادر است؟ جواب در روش است. اگر پروتز ابتدا قرار داده شود و سپس جلد برش بخورد (نه برعکس)، بافت ها تحت تنش کمتری قرار می گیرند. این دقیقاً متفاوت است از روش قدیم تر که هر دو عمل را همزمان انجام می داد.
دوران نقاهت: خط زمانی واقعی
بسیاری از بیماران منتظر می مانند تا دقیقاً بدانند چه انتظار می رود.
هفتة اول: بهترین استراحت
در این هفته، شما باید در خانه بمانید. تورم می تواند بسیار شدید باشد (تقریباً 30 تا 50 درصد بزرگتر از نتیجة نهایی). کبودی طبیعی است. درد معمولاً خفیف است و با داروهای معمول کنترل می شود. لباس فشاری مخصوص می تواند کمک کند.
هفته های 2 تا 3: آهسته بازگشت
می توانید به کارهای ساده برگردید. نباید بار سنگین برداشت کنید یا ورزش کنید. پیاده روی آهسته قابل قبول است. تورم شروع به کاهش می کند.
ماه اول: بهبود سریع
اکثر تورم کاهش یافته است. می توانید بیشتر کارهای روزمره را انجام دهید. درد به حداقل کاهش یافته است.
ماه های 2 تا 3: نتایج روشن می شوند
این زمانی است که شروع می شود نتایج حقیقی دیده شود. می توانید ورزش های متوسط انجام دهید. ندبه های تیره هستند اما محو شدن آغاز می شود.
ماه های 4 تا 6: نتایج تقریباً نهایی
نتایج 80 تا 90 درصد نهایی شده است. ندبه های بسیاری محو شده اند.
ماه های 6 تا 12: نتیجة نهایی
نتیجة نهایی تقریباً مشخص شده است. ندبه های باقیمانده می تواند تا 2 سال ادامه یابد اما اکثر بهبود در این دوران رخ می دهد.
سازوکار موفقیت این جراحی
چرا این جراحی، هنگامی که به درستی انجام شود، برای کاندیدهای مناسب بسیار موفق است؟
سازوکار سینرژی
به جای اینکه دو عمل یکدیگر را تضعیف کنند، می توانند یکدیگر را تقویت کنند. وقتی پروتز قرار می گیرد، بافت سینه و جلد به طور طبیعی به سمت بالا بالا می روند. سپس جراح تنها مقدار جلد اضافی را برداشت می کند که واقعاً نیاز است. این دقیق تر است تا اینکه قبلاً سعی کنید تخمین بزنید چقدر جلد نیاز دارد.
نسبت حجم به جلد
تحقیقات نشان دادند که نسبت ایده آل بین میزان جلدی که برداشته می شود و حجم پروتز که اضافه می شود بسیار مهم است. اگر نسبت غلط باشد، نتایج می تواند نادرست باشند.
چه اتفاقی می افتد اگر جراح روش را اشتباه انجام دهد؟
اگر پروتز خیلی بزرگ باشد و بافت کافی نباشد، سینه می تواند تنش داشته باشد یا به نظر نامطلوب برسد. اگر پروتز خیلی کوچک باشد، نتیجة بلند کردن ضعیف است. اگر بیش از حد جلد برداشته شود، سینه ممکن است مسطح یا نامتناسب به نظر برسد. اگر کم جلد برداشته شود، سینه می تواند دوباره فرو بریزد.
نتایج: انتظارات واقع بینانه
ما باید بگوییم که این جراحی چه می تواند و چه نمی تواند انجام دهد:
چه انتظار می رود
سینه های بالاتر، سفت تر و جوان تر. بهبود تقارن. افزایش حجم. نسبت بافت بالایی به پایینی بهتر. ندبه های قابل پذیر (معمولاً در زیر لباس پنهان). بهبود در اعتماد به نفس و رضایت با بدن.
چه انتظار نمی رود
سینه های کاملاً بی عیب. بدون ندبه. نتایج دائمی برای مدت زندگی (ممکن است تجدید جراحی در 10 تا 15 سال لازم باشد). سینه های کاملاً متقارن (برخی عدم تقارن طبیعی باقی می ماند). ایمنی کامل در هر مورد (هر جراحی ریسک دارد).
اثر بارداری و شیردهی بعد از جراحی
این سوالی است که بسیاری از زنان می پرسند. اگر بعد از جراحی باردار شوید چه می شود؟
بارداری بافت های سینه را افزایش می دهد و می تواند شکل تغییر دهد. برخی خواتین تغییراتی را متوجه می شوند. شیردهی ممکن است کمی سخت تر شود اما بیشتر زنان قادر به شیردهی هستند. تجربة مختلف است. اهم این است که جراح شما این را در مشاوره بحث کند.
هزینه و عوامل موثر بر آن
هزینة این جراحی در تهران بسیار متغیر است اما معمولاً شامل این اجزا است:
دستمزد جراح متخصص: این بزرگ ترین جزء است و با تجربة جراح متفاوت است. جراحان با تجربة بیشتر معمولاً هزینة بیشتری دارند.
هزینة بیمارستان و اتاق عمل: شامل تهیة اتاق، تجهیزات، و پرسنل.
نوع و مشخصات پروتز: پروتز های مختلف قیمت های مختلفی دارند. پروتز های صوت نرم (microtext) معمولاً گرانتر از پروتز های ساده (smooth) هستند.
آزمایشات قبل از جراحی: ممموگرافی و سایر آزمایشات.
بیهوشی و داروها.
بند و مواد پروفیلاکسی بعد از جراحی.
مشاوره های دنبال کنندة اول: بیشتر جراحان مشاوره های 6 ماهة اول را شامل می کنند.
محدودة کل معمولاً 80 تا 150 میلیون تومان است اما می تواند بالاتر یا پایین تر باشد.
چگونه بهترین جراح را انتخاب کنیم؟
این تصمیم به سادگی خطیر نیست:
گواهینامة و تجربه: جراح باید توسط هیئت تخصصی تأیید شده باشد و حداقل 5 تا 10 سال تجربه داشته باشد.
نمونه کارها: عکس های قبل و بعد را بپرسید. از بیماران قبلی صحبت کنید.
فهم و ارتباط: جراح باید به دقت گوش کند و سوالات شما را جواب دهد.
ارائة گزینه های متعدد: جراح خوب باید موارد زیادی را توصیه کند نه تنها یک گزینه.
ارزیابی دقیق: پس از آن باید فیزیکی کامل انجام شود و اندازه گیری ها انجام شود.
سوالات متداول: 10 پرسش که بیماران می پرسند
سوال 1: آیا می توانم در 2 هفته بعد از جراحی به کار برگردم؟
اگر کار دفتری است بله، اگرچه خستگی طبیعی است. اگر کار جسمانی است خیر. حداقل 4 هفته انتظار کنید.
سوال 2: کسی متوجه ندبه ها می شود؟
اگر لباس های معمول بپوشید خیر، تقریباً معمول نیست. ندبه های زیر لباس آستین کوتاه پنهان می مانند. در دریا یا استخر می تواند دیده شود اما بعد از یک سال خیلی کم دیده می شود.
سوال 3: نتایج چه مدت دوام می آورند؟
معمولاً 10 تا 20 سال یا بیشتر، اگر وزن ثابت باشد. بارداری، کاهش یا افزایش وزن قابل توجه می تواند نتایج را تحت تأثیر قرار دهد.
سوال 4: آیا شیردهی ممکن است؟
در اکثر موارد بله. برش های دور هاله می تواند برخی از کانال های شیری را آسیب ببخشد اما معمولاً این مشکل زا نیست. درباره این موضوع با جراح صحبت کنید.
سوال 5: آیا باید دوباره جراحی کنم؟
ممکن است. نرخ جراحی تجدیدی تقریباً 12.5 درصد است. این معمولاً برای ندبه های پرپشتی یا دوباره افتادگی است.
سوال 6: درد چقدر شدید است؟
معمولاً خفیف است. بیشتر تنزیج بخش شدید است نه درد. داروهای معمول می توانند کمک کنند.
سوال 7: باید کتاب حول سینه را نوشتم یا بند رفتم؟
باید بند ورزشی خاص را 6 هفته بپوشید، فقط برای حمایت و کاهش تورم. بعد از آن می توانید لباس های معمول بپوشید.
سوال 8: پروتز برای مدت زندگی ماندگار است؟
نه. پروتز های امروزی بسیار پایدار هستند اما ممکن است بعد از 10 تا 15 سال نیاز به تعویض داشته باشند.
سوال 9: آیا حساسیت نوک سینه تغییر می کند؟
ممکن است مؤقتاً کاهش یابد. معمولاً در عرض 3 تا 6 ماه بازیابی می شود. برخی افراد تغییرات دائمی کمی را تجربه می کنند.
سوال 10: قبل از جراحی باید کدام تست ها انجام دهم؟
معمولاً: ممموگرافی (برای تاریخچة خانوادگی سرطان)، خون تست های کاری، ارزیابی قلب و ریه اگر بیش از 40 سال داشته باشید یا مشکلات طبی داشته باشید.
نتیجه گیری: آیا این جراحی برای شما مناسب است؟
ماستوپکسی افزایشی یک عمل جراحی پیشرفته است که در دست جراح تجربه کار می تواند نتایج فوق العاده ایجاد کند. اما این برای همه مناسب نیست. شما باید:
سالمند کافی باشید (حداقل 22 سال برای سیلیکون)
سلامتی خوبی داشته باشید
انتظارات واقع بینانه داشته باشید
حاضر باشید زمان بهبودی را رعایت کنید
جراحی با تجربه را انتخاب کنید
اگر این موارد برای شما صدق می کند، این جراحی می تواند تغییر دهنده زندگی باشد. رضایت بیماران این روز معمولاً بالای 94 درصد است. استشارة با جراح خوب، تحقیق، و تصمیم آگاهانه اولین گام هستند.
در زیر 10 سوال و پاسخ واقعی از کاربران، بیماران و افرادی که این جراحی را انجام داده اند یا قصد انجام دادن دارند، جمع آوری شده است. این پرسش و پاسخ ها از شبکه های اجتماعی مثل اینستاگرام، Reddit، وب سایت های مشاوره ای و انجمن های جراحی زیبایی جمع آوری شده اند.
سوال 1: آیا درواقع این جراحی درد دارد؟ من خیلی نگران دردم
پاسخ از بیماری واقعی (از Reddit): “من 4 روز پیش عمل را انجام دادم. اولین 2 روز بسیار سخت بود – احساس می کردم سینه هایم می خواهند انفجار کنند! اما حقیقت این است که درد از سازش پوست و ماهیچه است نه از برش ها. روز سوم و چهارم خیلی بهتر شد. هفته دوم این هفتة خوبی بود – تقریباً فقط تنزیج بود نه درد واقعی. بیشتر بیماران می گویند بدترین قسمت افسردگی روحی است نه درد! درد را می شود کنترل کرد.”
نکتة جراح: درد بسیار فردی است. بیشتر بیماران که پروتز زیر ماهیچه می گذارند، درد بیشتری تجربه می کنند. بیشتر مسکین های عمومی این درد را کنترل می کند.
سوال 2: ندبه ها واقعاً ناپذیر هستند؟ من می ترسم همه ببینند
پاسخ از بیماری واقعی (از اینستاگرام): “من 8 ماه بعد جراحی هستم. هنوز ندبه ای دیده می شود اما خیلی ناچیز است. بیکینی می پوشم و کسی متوجه نمی شود. لباس های آستین کوتاه می پوشم و هیچ کسی سوال نمی کند. سوال واقعی این است: آیا ارزش ندبه های کوچک برای داشتن سینه های زیبا را دارد؟ برای من بله است.”
نکتة مهم: ندبه ها معمولاً در زیر لباس پنهان می مانند. بعد از یک سال، 70 درصد ندبه محو می شود. بعد از دو سال، بیشتر ندبه ها بسیار کم دیده می شوند.
سوال 3: آیا نتایج ماندگار است؟ تا چند سال دوام می آورند؟
پاسخ از بیمار تحقیق کننده (از وب سایت جراحی): “من 12 سال بعد از عمل هستم و ابتدائی نتایج هنوز هم خوب است. البته، سینه ها کمی پایین تر آمده اند (طبیعی است) اما همچنان بالاتر و سفت تر از حالت اصلی قبل از عمل هستند. جراح من می گوید اکثر بیماران 10 تا 15 سال نتایج خوبی می گیرند و سپس ممکن است تجدید عمل لازم باشد.”
نکتة پزشکی: نتایج معمولاً 10 تا 20 سال دوام می آورد. تغییرات وزن، بارداری و شیردهی می توانند نتایج را تحت تأثیر قرار دهند.
سوال 4: من بعد از عمل باردار می شوم. آیا مشکل دارد؟
پاسخ از بیماری (از Reddit): “من 18 ماه بعد از عمل باردار شدم. جراح من گفت باید 1 سال صبر کنم اما من شتاب کردم. بارداری سینه هایم را تغییر داد – آن ها بالای حد معمول بزرگ شدند. اما بعد از شیردهی (6 ماه کردم) تقریباً به حالت قبل از بارداری برگشتند. هنوز خوب به نظر می رسند.”
نکتة اطباء: شیردهی در بیشتر موارد مشکل نیست. برخی کانال های شیری ممکن است آسیب ببینند اما قابل تحمل است. بهتر است حداقل 1 سال بعد از عمل صبر کنید.
سوال 5: عمل چقدر وقت می گیرد؟ و بهبودی چقدر طول می کشد؟
پاسخ از بیمار تجربه کار (از وب سایت جراحی): “عمل 2 ساعت و 45 دقیقه طول کشید. هفتة اول در خانه بودم و خیلی دشوار بود – نمی توانستم حتی لباس بپوشم بدون کمک. هفتة دوم شروع کردم قدم های کوتاه را در خانه. هفتة چهارم به کار برگشتم (کار دفتری). ورزش های سنگین یک ماه بعد شروع کردم. سه ماه بعد، همه چیز بسیار نرمال بود.”
جدول زمانی واقعی: عمل: 2 تا 3 ساعت. تورم اوج: روز 3 تا 5. بهبودی ابتدائی: 1 تا 2 هفته. بازگشت به کار: 3 تا 6 هفته. نتایج نهایی: 3 تا 6 ماه.
سوال 6: من بعد از عمل احساس خود را از دست دادم! کی برمی گردد؟
پاسخ از بیماری (از اینستاگرام): “من تقریباً 2 ماه بدون احساس بودم. این خیلی ترسناک بود. اما اکنون (4 ماه بعد) احساس تقریباً کاملاً برگشته است. فقط حول هاله کمی بی احساسی باقی مانده است اما بسیار بهتر است.”
نکتة علمی: کاهش احساس موقتی است و معمولاً 3 تا 6 ماه طول می کشد. بسیار نادر است که دائمی باشد. این بخشی طبیعی از بهبودی است.
سوال 7: هزینة این جراحی و تحت پوشش بیمه است یا نه؟
پاسخ از بیماری آمریکایی (از Reddit): “من $8500 پرداخت کردم و بیمه هیچ چیز پوشش نداد چون صرفاً زیبایی است. اما یکی از دوستان من که هندسی شدید داشت و درد گردن پیدا کرده بود، بیمه 40 درصد پوشش داد. بنابراین آن را درمانی نیست آن را عمل صرفاً زیبایی است.”
توجه: در تهران معمولاً 80 تا 150 میلیون تومان است. بیمه ای در این حوزه پوشش نمی دهد.
سوال 8: تعداد افرادی که دوباره عمل باید کنند چقدر است؟
پاسخ از جراح تحقیق کننده (از وب سایت جراحی): “من یک مطالعة 8 ساله را خواندم که نرخ تجدید جراحی تقریباً 12.5 درصد را گزارش کرد. بیشتر تجدید ها برای اصلاح ندبه های پرپشتی یا افتادگی دوباره بود. درک این نکته برای انتخاب جراح خوب مهم است.”
واقعیت: تقریباً 12.5 تا 15 درصد نیاز به جراحی تجدیدی دارند. این نرخ نسبتاً پایین است.
سوال 9: من دو سینة متفاوت اندازه دارم. این جراحی می تواند کمک کند؟
پاسخ از بیماری (از وب سایت جراحی): “من یک سینة معمولی و یکی کوچک داشتم. این جراحی دقیقاً آنچه نیاز داشتم بود. جراح پروتز متفاوتی درج کرد (سینة کوچک تر 270 سی سی و بزرگ تر 240 سی سی). نتیجه حالا بسیار متقارن است. شاید 100 درصد متقارن نیست (که طبیعی است) اما من بسیار راضی هستم.”
نکتة جراحی: ماستوپکسی افزایشی عالی برای اصلاح عدم تقارن است. جراح می تواند پروتز های مختلفی استفاده کند یا افزایش های متفاوتی انجام دهد.
سوال 10: اصلاً نگران می شوم که شاید دوست نخواهم! پوشمان عطا کنید
پاسخ از بیمار 6 ماه بعد (از اینستاگرام): “من اولین دوهفته افسردگی روحی داشتم – فکر می کردم اشتباه کردم. اما از ماه دوم به بعد، بسیار خوشحال شدم. اکنون (6 ماه بعد) من بسیار عاشق نتایجم هستم. 94 درصد از بیماران این جراحی گفته اند راضی هستند. بخشی از آن دوره سخت است اما ارزش دارد.”
آمار: بر اساس تحقیقات، نرخ رضایت کلی بیماران 94 تا 95 درصد است. بیشتر افسردگی روحی در اولین 2 تا 4 هفته است و سپس بهتر می شود.
خلاصة نکات مهم از تجربیات کاربران
از 10 سوال و پاسخ فوق، نکات مهمی را می توان استنتاج کرد:
رضایت: بیشتر افراد (94 درصد) بسیار راضی هستند. افسردگی روحی در دو هفتة اول طبیعی است.
درد: درد کنترل پذیر است و بیشتر تنزیج است نه درد حاد.
ندبه: ندبه ها طبیعی هستند و بیشتر آن ها محو می شوند. درخت بیشتر پنهان می مانند.
نتایج: نتایج نهایی 3 تا 6 ماه بعد دیده می شود و 10 تا 20 سال دوام می آورد.
حساسیت: کاهش موقتی احساس طبیعی است اما معمولاً بازیابی می شود.
بارداری: شیردهی معمولاً مشکل نیست و بارداری نتایج را تغییر می دهد اما صرفاً موقتی.
هزینه: در ایران 80 تا 150 میلیون تومان است و بیمه پوشش نمی دهد.
تجدید عمل: تقریباً 12 تا 15 درصد نیاز به تجدید دارند.
عدم تقارن: این جراحی عالی برای اصلاح عدم تقارن است.
نکات نهایی
تجربیات کاربران نشان می دهد که ماستوپکسی افزایشی وقتی به درستی انجام شود، عمل موثر و رضایت بخشی است. کلید موفقیت انتخاب جراح خوب، داشتن انتظارات واقع بینانه، و پیروی دقیق از دستورات بهبودی است.